Δείτε το ... αξίζει!

Όταν το παιδί δεν ξέρει να χάνει

Αν διαπιστώσετε ότι το παιδί σας αντιδρά ακραία κάθε φορά που χάνει σε ένα παιχνίδι, τότε αναμφίβολα πρέπει να του περάσετε το μήνυμα πως και η ήττα είναι στο πρόγραμμα!

·         Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, πρέπει να βρείτε τη χρυσή τομή έτσι ώστε από τη μια να μάθει να χάνει και από την άλλη να μη γίνει ηττοπαθές ή να σταματήσει να μάχεται για το καλύτερο.

·         Όταν το παιδί το έχει πάρει βαρέως επειδή έχασε στο παιχνίδι, αφήστε το να νιώσει τον πόνο της ήττας και δώστε του εσωτερικά κίνητρα να ανασυνταχθεί για να μη βρεθεί στην ίδια θέση στο άμεσο μέλλον.

·         Αν εκδηλώσει αρνητισμό αναφορικά με μελλοντικές συναντήσεις με το φίλο που τον υποχρέωσε σε ήττα, εξηγήστε στο παιδί ότι δεν είναι λογικό να απομακρύνεται από κάποιον επειδή δε το άφησε να κερδίσει στο παιχνίδι.

·         Μην προσπαθήσετε να του δώσετε κουράγιο, λέγοντάς του ότι την επόμενη φορά θα κερδίσει εκείνο. Ο λόγος απλός: αν αυτό δε γίνει, το παιδί θα τα βάλει μαζί σας!

·         Γενικότερα, μην κάνετε το λάθος να φιλτράρετε τα συναισθήματα ή τις σκέψεις του, αφού το ζητούμενο είναι να καταλάβει γιατί νιώθει τόσο άσχημα με την ήττα.

·         Δώστε στο παιδί να καταλάβει ότι η τύχη παίζει το δικό της ρόλο στον καθορισμό του νικητή και του ηττημένου και να μην αμφισβητεί τις ικανότητές του. Επίσης, ενημερώστε το ότι θα έχει ευκαιρίες στο μέλλον να νικήσει.

·         Έχει παρατηρηθεί πως ορισμένα παιδιά παρατούν το παιχνίδι στη μέση όταν νιώθουν ότι θα χάσουν. Μάθετε λοιπόν στο παιδί να είναι μαχητικό, ακόμα κι αν νιώθει ότι η ήττα είναι προ των πυλών.

Όταν η μαμά ζητά συγγνώμη… Τι διδάσκει στα παιδιά της;

Αν και όλοι κάνουμε λάθη και αναγνωρίζουμε πως κανένας γονιός δεν είναι τέλειος, το να ζητήσουμε συγγνώμη από τα παιδιά μας  φαίνεται  σε μερικούς από εμάς κάτι αρκετά δύσκολο. Οι περισσότερες μαμάδες  δεχόμαστε με ευχαρίστηση μια ειλικρινή συγγνώμη από κάποιον ή από τα παιδιά  μας, αλλά κάποιες φορές μπορεί να μη μας αρέσει να παραδεχόμαστε ότι είμαστε εμείς που κάναμε το λάθος και άρα οφείλουμε μια συγγνώμη στα παιδιά μας. Ακόμα και αν είναι δύσκολο να ζητήσουμε συγγνώμη, φαίνεται πως είναι απαραίτητη στη δημιουργία υγιών σχέσεων  μέσα στην οικογένεια.

Το να παραδεχόμαστε το λάθος μας όταν έχει να κάνει με παιδιά, η αλήθεια είναι πως δεν είμαι μέρος της κουλτούρας όταν είμαστε γονείς . Αυτό συμβαίνει είτε γιατί κάποιες μαμάδες μπορεί να μην έχουν συνειδητοποιήσει  τη σημασία της συγγνώμης για τα παιδιά, είτε γιατί πιστεύουν πως δεν πρέπει να παραδέχονται τα λάθη τους μπροστά τους για να χρειαστεί να ζητήσουν συγγνώμη. Στην πραγματικότητα όμως, τρεις απλές λέξεις «Συγγνώμη, έκανα λάθος», έχουν σημαντικό αντίκτυπο στα παιδιά και προσφέρουν μαθήματα ζωής. Τα παιδιά μπορεί να δυσκολεύονται να το εκφράσουν, αλλά συχνά αναγνωρίζουν τα λάθη των γονιών τους. Όταν η μαμά έχει ενεργήσει εσφαλμένα και δεν αναγνωρίζει  τα λάθη της, είναι σαν να κρύβεται πίσω από το δάχτυλό της. Για παράδειγμα, όταν ζητάτε από τα παιδιά σας να μη φωνάζουν ή να μιλούν άσχημα και στη συνέχεια φωνάζετε οι ίδιες  χωρίς συγγνώμη για το λάθος σας, στέλνετε ένα μικτό μήνυμα στα παιδιά.

Οι   μαμάδες  πρέπει να θυμούνται πως λέγοντας συγγνώμη δεν χάνουν κάτι από τον ρόλο τους. Ο στόχος δεν είναι να κυριαρχούν απέναντι στα παιδιά, αλλά να καθοδηγούν και να λειτουργούν ως παράδειγμα για το πώς να αλληλεπιδρούν με τους άλλους ανθρώπους. Οι μαμάδες όταν λένε συγγνώμη στα παιδιά τους ή σε άλλες περιπτώσεις  λειτουργούν ως μοντέλα συμπεριφοράς δείχνοντας πως η αποδοχή της ευθύνης μετά από ένα λάθος είναι πιο σημαντικό από το ίδιο το λάθος και έτσι βοηθούν τα παιδιά να κάνουν το ίδιο. Όταν οι μαμάδες  παραδέχονται το σφάλμα τους, δείχνουν στα παιδιά πως αισθάνονται αρκετά καλά με τον εαυτό τους για να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες των πράξεών τους. Προωθούν δηλαδή μια υγιή αυτοεκτίμηση, η οποία λειτουργεί ως μοντέλο για να την αναπτύξει και το ίδιο το παιδί.

Οι μαμάδες καθώς περνούν τις περισσότερες ώρες με τα παιδιά τους  πρέπει να διδάξουν στα παιδιά πως η συγγνώμη.  Είναι αυτή που μας επιτρέπει να έχουμε συναίσθηση του κακού που κάναμε και μας οδηγεί στη βελτίωση. Επομένως είναι απαραίτητο να ζητάτε αβίαστα   συγγνώμη , ώστε τα παιδιά  να προσλάβουν σεβασμό και αποδοχή από εσάς αλλά και να αντιληφθούν τη σημασία της για τη διαμόρφωση υγιών σχέσεων, ώστε κα αυτά με τη σειρά τους να εκφράσουν τη συγγνώμη, όταν θα σφάλλουν.